Kością i pędzlem

Reef wyszedł już jakiś czas temu, więc nie będę się jakoś specjalnie rozpisywała. Spodobał mi się jednak na tyle, że uznałam że naskrobię chociaż kilka linijek na jego temat. Piszę radośnie i w rytm piosenki kraba Sebastiana z Małej Syrenki, bo jest się z czego cieszyć – koralowa planszówka jest przyjemna dla oka i głowy. Szybko się ją rozstawia i szybko się w niej wygrywa, a później szybko wraca do pudełka i czeka na kolejną szybką rozgrywkę. I powiem Wam, że to miła odmiana wśród tych wszystkich Gloomhavenów, Pandemii i innych Zombiecidów królujących na naszej półce planszówkowej. No bo ile można grać w takie ciężkie i/lub wielogodzinne olbrzymy; ile można mieć stół zajęty przez kilka/kilkanaście dni? Nie jest ona jednak bezmyślna, o nie!  W pudełku ozdobionym prześliczną podwodną grafiką znajdziemy instrukcję, planszetki graczy, żetony z punktami, karty z układami i (najważniejsze!) cztery rodzaje kolorowych klocków. Zasady Reef są bardzo proste. Jest to gra abstrakcyjna

Pierwszymi figurkami z Tainted Grail, które postanowiłem pomalować są trzy menhiry. Zdecydowałem się zacząć właśnie od nich, ponieważ chciałem się dobrze wczuć w klimat gry zanim zabiorę się za postaci i potwory oraz dlatego, że wydawały mi się prostym i szybkim projektem (o ja naiwny). Postanowiłem też przy okazji po raz pierwszy w mojej malarskiej “karierze” zmierzyć się z tzw. OSL (ang. Object Source Lighting) czyli światłem, którego źródło jest wkomponowane w model. Kropką nad i miały być suche pigmenty, które od kilku miesięcy czekały na pierwsze użycie. Zacząłem standardowo, czyli od oczyszczenia i odtłuszczenia figurek. Od razu dorzuciłem też żetony. Są one wykorzystywane w menhirach, jako liczniki. Na razie skupmy się na figurkach, do żetonów wrócę jeszcze pod koniec. Na podkład wybrałem Chaos Black od Citadela, który później pokryłem szarą farbą, przy pomocy aerografu. Świadomie zrezygnowałem tutaj z zenithal highlightów. Menhiry w świecie Tainted Gr